Heidesessie
Dat klinkt alsof je met de padvinderij de natuur intrekt om daar allerlei “back to base” dingen te gaan doen. In zekere zin klopt het ook wel. Je gevoel wordt aangesproken, je leert anders te kijken naar situaties, je ontdekt verrassende trekjes bij collega’s als je in onverwachte situaties moet samenwerken. Je gaat confrontaties aan met jezelf en met anderen. Kortom, het is leerzaam, nuttig en nog leuk ook! Nu had ik al eerder een heidesessie meegemaakt, maar nooit twee dagen achtereen.
Wij hebben met onze afdeling Veiligheid twee dagen in Hotel de Bergse Bossen in Driebergen doorgebracht om aan een stukje teambuilding te werken. Wat er op het programma stond was nog grotendeels in nevelen gehuld. Wel was bekend dat het een combinatie zou worden van werken/ontspanning en “crea bea” dingen. Ik ging er blanco in met de instelling: we zien het allemaal wel. En ik vond het een verfrissende ervaring. We werden begeleid door Lidwien en Robert, twee ervaren trainers van het Springteam, waarmee we diverse sessies binnenshuis en buitenshuis hebben gedaan. Wat mij opviel was dat men de buitensessies het leukst vond. Misschien omdat mensen graag in de natuur zijn, maar ik denk zelf ook vanwege het fysieke contact dat je met elkaar hebt als je opdrachten moet doen waarbij je niet om elkaar heen kunt (aanname!). En waarbij je dus moet vertrouwen op het inzicht en de kracht van de ander. Dit was ook een onderdeel: “bouwen aan vertrouwen”. En waarschijnlijk vonden we het ook wel prettig om elkaar eens aan te raken (aanname!). Dat doe je op je werk niet zo gauw. Ik zie ons tenminste bij de Bouwdienst geen spelletjes met touwen doen of geblinddoekt met een theedoek voor je ogen elkaars hand vast houden om een opdracht uit te voeren! Volgende keer een sessie haptonomie? (wens!)
klik op de foto voor een magische versie
De activiteiten in de zaal maakten ook het nodige los bij ons los. Dat kwam omdat er een beroep werd gedaan op je creativiteit en je empathische vermogens. Er werd gevraagd zo eerlijk mogelijk naar jezelf te kijken en ook actief te luisteren. Dat bleek bij onze groep niet mee te vallen, want we zitten in een echte mannencultuur en die hebben dat aandachtig luisteren toch iets minder van nature. Ook het “bêta-gehalte” van de groep is aanzienlijk. Dat gaf het een extra dimensie, omdat er daardoor interessante discussies ontstonden. Ik heb heel erg moeten lachen om een van mijn collega’s, een echte bêta-man, die in het begin al riep: ik begrijp hier helemaal geen bal van! Maar die toch actief meedeed, het prima naar zijn zin had (aanname!) en er ook iets van opgestoken heeft (aanname!). Hieronder zet ik wat steekwoorden en de lessen die ik eruit geleerd heb. Dit is mijn persoonlijke beleving ervan:
Aanname: datgene wat jij iemand hoort zeggen is jouw interpretatie van een situatie. Dat betekent niet dat dit voor de ander ook waarheid is. Hou daar rekening mee als je met iemand communiceert. Je kijkt verschillend tegen de dingen aan.
Uniciteit: Ieder mens is uniek en mag er zijn met al zijn goede en slechte kwaliteiten.
Betrokkenheid en invloeden: zorg eerst goed voor je zelf, pas als je zelf over voldoende middelen beschikt, kun je ook iets voor anderen betekenen. Betrokkenheid is goed, teveel betrokkenheid leidt tot ongewenste situaties voor jezelf en voor de ander.
Spatie: door actief te luisteren en niet meteen een antwoord er uit te flappen, maar een spatie in te lassen om een weloverwogen antwoord te kunnen geven, laten we zien de ander belangrijk te vinden waardoor die ander zich gerespecteerd kan voelen.
Ruimte: maak gebruik van je zelfbewustzijn en denk buiten de gebaande paden. Ga creatief met je geest om en je zult hernieuwde inzichten krijgen.
Wensen: wees ervan bewust dat wat jij graag wilt niet altijd duidelijk uit de verf komt, geef duidelijk aan wat je wensen zijn als je ze gerealiseerd wilt hebben.
Observatie: goed leiding geven betekent niet dat je altijd als eerste initiatief moet nemen en overal bij moet zitten. Observeren op de achtergrond heeft als voordeel dat je oog en oor krijgt voor de competenties van je medewerkers, doe daar je voordeel mee als je werk moet delegeren of als je je medewerkers moet beoordelen.
Vertrouwen: vertrouw op de inzichten en krachten van een ander. Vertrouwen is nodig om goed samen te werken, zonder vertrouwen ben je geen team. Zonder vertrouwen kun je ook niets aan een ander overdragen.
Overtuigingen: Zorg dat je er geen last van krijgt, doordat je in een vastgeroest denkpatroon blijft zitten. Overtuigingen zijn goed als je er verbeteringen mee weet te bewerkstelligen, zo niet dan kunnen het obstakels worden.
Daadkracht: niet proberen, maar doen. Proberen zwakt de intentie af.
Verbondenheid: we hebben elkaar nodig als team en als mens.
Reny en Desiree
De ochtend van de tweede dag heb ik meegedaan aan Chi Qong, een vorm van Chinese bewegingsleer die niet gericht is op kracht, maar op energie. We deden dit in het bos, waar de ochtendzon net doorkwam. Het voelde goed die bewegingen. Eerst een oefening om te aarden, daarna wat bewegingen en ademhalingsoefeningen. Alleen moest ik soms mijn visualisatie wat aanpassen. Bij het achtjes maken, waarbij je in de opgaande beweging je hand moet openen en bij de neergaande beweging een vuist maakt, werd als tip gegeven: sla neer die kabouter! Ja dat ging me te ver. Ik zag daar mezelf staan als achtjarige met mijn kabouteruniformpje bij de padvinderij, bruin met groen en zo’n grappig eikelpetje en een insigne met een eekhoorn. En ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om dat kind van vroeger neer te meppen. Dus ik heb maar iemand anders in gedachten genomen. Niemand van het team trouwens!
Als iemand me nu zou vragen of ik het nuttig heb gevonden, zou ik dat volmondig beamen, maar als iemand vraagt of we nu een echt team zijn geworden, zeg ik: "Nee, nog net niet, ik vind dat we volgende week weer op heidesessie moeten, en dan een week!" (grapje!)
Wij hebben met onze afdeling Veiligheid twee dagen in Hotel de Bergse Bossen in Driebergen doorgebracht om aan een stukje teambuilding te werken. Wat er op het programma stond was nog grotendeels in nevelen gehuld. Wel was bekend dat het een combinatie zou worden van werken/ontspanning en “crea bea” dingen. Ik ging er blanco in met de instelling: we zien het allemaal wel. En ik vond het een verfrissende ervaring. We werden begeleid door Lidwien en Robert, twee ervaren trainers van het Springteam, waarmee we diverse sessies binnenshuis en buitenshuis hebben gedaan. Wat mij opviel was dat men de buitensessies het leukst vond. Misschien omdat mensen graag in de natuur zijn, maar ik denk zelf ook vanwege het fysieke contact dat je met elkaar hebt als je opdrachten moet doen waarbij je niet om elkaar heen kunt (aanname!). En waarbij je dus moet vertrouwen op het inzicht en de kracht van de ander. Dit was ook een onderdeel: “bouwen aan vertrouwen”. En waarschijnlijk vonden we het ook wel prettig om elkaar eens aan te raken (aanname!). Dat doe je op je werk niet zo gauw. Ik zie ons tenminste bij de Bouwdienst geen spelletjes met touwen doen of geblinddoekt met een theedoek voor je ogen elkaars hand vast houden om een opdracht uit te voeren! Volgende keer een sessie haptonomie? (wens!)
klik op de foto voor een magische versie
De activiteiten in de zaal maakten ook het nodige los bij ons los. Dat kwam omdat er een beroep werd gedaan op je creativiteit en je empathische vermogens. Er werd gevraagd zo eerlijk mogelijk naar jezelf te kijken en ook actief te luisteren. Dat bleek bij onze groep niet mee te vallen, want we zitten in een echte mannencultuur en die hebben dat aandachtig luisteren toch iets minder van nature. Ook het “bêta-gehalte” van de groep is aanzienlijk. Dat gaf het een extra dimensie, omdat er daardoor interessante discussies ontstonden. Ik heb heel erg moeten lachen om een van mijn collega’s, een echte bêta-man, die in het begin al riep: ik begrijp hier helemaal geen bal van! Maar die toch actief meedeed, het prima naar zijn zin had (aanname!) en er ook iets van opgestoken heeft (aanname!). Hieronder zet ik wat steekwoorden en de lessen die ik eruit geleerd heb. Dit is mijn persoonlijke beleving ervan:
Aanname: datgene wat jij iemand hoort zeggen is jouw interpretatie van een situatie. Dat betekent niet dat dit voor de ander ook waarheid is. Hou daar rekening mee als je met iemand communiceert. Je kijkt verschillend tegen de dingen aan.
Uniciteit: Ieder mens is uniek en mag er zijn met al zijn goede en slechte kwaliteiten.
Betrokkenheid en invloeden: zorg eerst goed voor je zelf, pas als je zelf over voldoende middelen beschikt, kun je ook iets voor anderen betekenen. Betrokkenheid is goed, teveel betrokkenheid leidt tot ongewenste situaties voor jezelf en voor de ander.
Spatie: door actief te luisteren en niet meteen een antwoord er uit te flappen, maar een spatie in te lassen om een weloverwogen antwoord te kunnen geven, laten we zien de ander belangrijk te vinden waardoor die ander zich gerespecteerd kan voelen.
Ruimte: maak gebruik van je zelfbewustzijn en denk buiten de gebaande paden. Ga creatief met je geest om en je zult hernieuwde inzichten krijgen.
Wensen: wees ervan bewust dat wat jij graag wilt niet altijd duidelijk uit de verf komt, geef duidelijk aan wat je wensen zijn als je ze gerealiseerd wilt hebben.
Observatie: goed leiding geven betekent niet dat je altijd als eerste initiatief moet nemen en overal bij moet zitten. Observeren op de achtergrond heeft als voordeel dat je oog en oor krijgt voor de competenties van je medewerkers, doe daar je voordeel mee als je werk moet delegeren of als je je medewerkers moet beoordelen.
Vertrouwen: vertrouw op de inzichten en krachten van een ander. Vertrouwen is nodig om goed samen te werken, zonder vertrouwen ben je geen team. Zonder vertrouwen kun je ook niets aan een ander overdragen.
Overtuigingen: Zorg dat je er geen last van krijgt, doordat je in een vastgeroest denkpatroon blijft zitten. Overtuigingen zijn goed als je er verbeteringen mee weet te bewerkstelligen, zo niet dan kunnen het obstakels worden.
Daadkracht: niet proberen, maar doen. Proberen zwakt de intentie af.
Verbondenheid: we hebben elkaar nodig als team en als mens.
Reny en Desiree
De ochtend van de tweede dag heb ik meegedaan aan Chi Qong, een vorm van Chinese bewegingsleer die niet gericht is op kracht, maar op energie. We deden dit in het bos, waar de ochtendzon net doorkwam. Het voelde goed die bewegingen. Eerst een oefening om te aarden, daarna wat bewegingen en ademhalingsoefeningen. Alleen moest ik soms mijn visualisatie wat aanpassen. Bij het achtjes maken, waarbij je in de opgaande beweging je hand moet openen en bij de neergaande beweging een vuist maakt, werd als tip gegeven: sla neer die kabouter! Ja dat ging me te ver. Ik zag daar mezelf staan als achtjarige met mijn kabouteruniformpje bij de padvinderij, bruin met groen en zo’n grappig eikelpetje en een insigne met een eekhoorn. En ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om dat kind van vroeger neer te meppen. Dus ik heb maar iemand anders in gedachten genomen. Niemand van het team trouwens!
Als iemand me nu zou vragen of ik het nuttig heb gevonden, zou ik dat volmondig beamen, maar als iemand vraagt of we nu een echt team zijn geworden, zeg ik: "Nee, nog net niet, ik vind dat we volgende week weer op heidesessie moeten, en dan een week!" (grapje!)
posted by Reny at 12:53 AM
0 comments
