Als het beestje maar een naampje heeft

Het schijnt dat ik een hele lastige naam heb. Reny Juta, kort maar lastig om te onthouden. En niet alleen dat, ook lastig om te schrijven, getuige de vele missers die men maakt. Zo word ik regelmatig uitgescholden voor Remi, Reni, Reiny, Ireen, Renee, Leny, Riny. Remy is nog het meest populair geloof ik. Zal het komen omdat ik misschien een eenzame uitstraling heb? Dat klopt anders voor geen meter, ik ben helemaal niet eenzaam.
En dan die achternaam van me. Dat schopt nog de meeste verwarring. Spellen is al lastig kennelijk. Men schrijft: Jutta, Jutha, Yutta, Jutah, Utah, Tuta. En wat gekker is, mensen denken dat het mijn voornaam is! Ik krijg regelmatig mailtjes met als aanhef: Beste Juta, (pffffff). En dan mail ik terug en zeg er meteen bij dat Juta mijn achternaam is.
Ik heb (al van kleinsaf aan) ook nog een leuke bijnaam: Peentje. Mensen vragen me weleens hoe ik aan zo'n rare bijnaam kom. Ik heb toch geen rood haar? Nee dat klopt, ik heb van nature zwart haar dat nu al aardig grijs wordt en dat ik daarom regelmatig verf. Mijn haar wordt alleen worteltjesblond als de verf aan het verbleken is en ik op vakantie veel in de zon loop. Maar die bijnaam is heel simpel ontstaan omdat het zo leuk rijmde op Reentje.
Vandaag opende ik mijn yahoo mail en daar zat een mailtje in met als aanhef: Mijnheer Reny,

Eh.... noemen ze dit nu een identiteitscrisis? Ik ben een vrouw! Echt waar!

VerWORDing

Word je echt een ouwe doos als je soms stiekem een beetje terugverlangt naar het oubollige WP5.1 tekstverwerkingsprogramma? Nee, dat is geen variant van de vogelgriep! (dit even voor degenen die wat later geboren zijn) Gewoon WP5.1, lekker met dat onderwaterscherm, zodat je precies kon zien wat je in je lay out gestopt had. En er dus ook weer probleemloos en simpel uit kon vissen wat er niet in hoorde.
Ik bedoel, WORD is dan wel iets wat bij deze tijd hoort, maar het voelt soms als een opdringerige colporteur. Zo eentje die je een hypotheek probeert aan te smeren terwijl je een huurhuis hebt. Dan ben je bezig met een rapportje of iets. Je wilt daar gewoon je eigen dingetjes infrotten en hopla, onder het typen komt WORD dan ineens met een “briljante voorzet” (waar je helemaal niet op zit te wachten) en wat alleen maar tot irritatie leidt.

Ga niet proberen om onder elkaar een rijtje namen in te voeren en dan te beginnen met A. van Dam of zo. Geheid dat de volgende naam met een B. begint, ook al heet die persoon Jan of Gerrit. WORD gaat gewoon lekker opsommingstekens invoegen, want dat is toch hartstikke handig of niet soms? Nee? Had u daar niet om gevraagd??? Oeps! Sorry! Ik ben een meedenker en u hoeft zelf niet meer te denken, dat doen wij allemaal voor u.

En dan komt die eikelige paperclip weer om de hoek kijken, de zogenaamde “Office-assistent”. Nou het enige waar ie me mee helpt is over de rand van de frustratie! Ik wil helemaal niet geholpen worden en al helemaal niet door zo’n stompzinnig digitaal stuk ijzer! ’t Is dat het onmogelijk is om een paperclip te wurgen, maar anders zou je toch hard in de verleiding komen. Ik heb die paperclip trouwens wel voorgoed naar gene zijde geholpen. Die durft zich bij mij niet meer te vertonen.

Ik heb ook zo'n irritante WORD-versie die zich zelfs met mijn taalgebruik bemoeit. Als ik de spellingscontrole eroverheen haal en ’t schrijf, gaat ie dat verbeteren door het woordje “het”. En “gene” wordt aangeduid als zijnde een ouderwets taalgebruik. De spellingscontrole mag trouwens zelf ook wel terug naar de schoolbanken, want het woord “bemoeit” in de vorige zin, werd verbeterd door “bemoeid” met een d dus. Volgens mij is bemoeid met een d een voltooid deelwoord. Of ben ik nou gestoord met een dt?