Dromen

Vroeger op school deed ik vroeger niets liever dan dagdromen. Helaas werd dat destijds niet gewaardeerd; ik kreeg elk trimester weer een aantekening op mijn rapport: Reny is een droomster! En ook op de ouderavonden werd dat steevast tegen mijn moeder gezegd: Reny is een droomster. Waarschijnlijk hoopten ze dat mijn moeder er wat “gezond verstand” in zou pompen. Tenslotte kwam je daar verder mee dan je inleven in al die “fantasieen”. Ik kan me herinneren dat onze wiskundeleraar zelfs een keer vroeg waar ik nou toch allemaal over droomde. Tja……hoe moest je uitleggen dat je met je hoofd in de wolken zat, nee gekker nog: boven de wolken. Dat je ’s avonds voor het slapengaan verlangend uit het zolderraampje naar de sterrenhemel tuurde, fantaserend over wat er daar allemaal was. In mijn beleving was de hele ruimte leeg en vol tegelijk, zwart en tegelijkertijd vol kleur. Miniscuul klein en gigantisch groot. Heet als de tropenzon en ijzig koud als de bevroren vlaktes van Alaska.

Als puber snakte ik ernaar om ooit een ruimtereis te maken om naar al die verre planeten te vliegen. Waarschijnlijk zou mijn wiskundeleraar lachend tegen zijn voorhoofd getikt hebben, vervolgens had hij me gezegd dat ik ze zag vliegen en dat het er nooit van zou komen omdat je als kosmonaut wiskunde nodig hebt en ik op dat gebied een stuk onbenul was. Bij hem in de les was ik dat inderdaad. Ik snapte simpelweg zijn uitleg niet.
Tegenwoordig word je aangespoord om te dromen, om vervolgens die dromen waar te maken. Ik hoor en lees het om me heen steeds vaker: durf te dromen, maak je fantasie werkelijkheid, volg je hart, wees authentiek, laat je niet door anderen de wet voorschrijven, maar concentreer je op wat je werkelijk graag wilt en ga er voor. Ik wou dat ze dat vroeger tegen me gezegd hadden! Het is natuurlijk ook zo dat je geconditioneerd bent door je opvoeding, je omgeving, de verwachtingen die anderen van je hebben. Maar het is nooit te laat om de dingen die niet bij je horen van je af te schudden en een start te maken met wat je werkelijk wilt. Een beroemde beeldhouwer zei eens, toen hem gevraagd werd hoe hij uit een brok steen een olifant kon maken, dat hij gewoon alles weg haalde wat niet op een olifant leek. Ik vind dat een mooie gedachte. Het geeft aan hoe iemand in het leven staat: zuiver en rotsvast achter zijn overtuigingen. Wordt vervolgd.