Valentijnsdag
Vorige week mailde dochter Linda me of ik een Herman wilde ontvangen. Herman is een vriendschapskoek, een soort kettingkoek want je moet het gist verdelen en weer doorgeven aan anderen. Ik had zoiets jaren geleden ook eens gehad van een bevriende buuf en ik was vergeten wat ik er destijds van gebakken had. Destijds kon ik nog niet zo heel geweldig koken, dus waarschijnlijk hebben we die Herman toen gebruikt als slopershamer of ik heb hem als fossiel verkocht aan het Oudheidsmuseum. Maar goed, het is bijna Valentijnsdag, de dag van de vriendschap, dus dan is zoiets toch leuk nietwaar?
Maandag kwam ze Herman brengen, in een schaaltje zat een plakkerige substantie waar ik dan iets mee moest. Gelukkig zat er een gebruiksaanwijzing bij waarin stond dat Herman niet in de koelkast hoefde, geen deksel nodig had, gewoon afdekken met een theedoek, Herman groeit op kamertemperatuur volgens een natuurlijk gistingsproces. De eerste dag giet je hem in een grote kom, de dagen daarna roer je hem een paar keer per dag goed door. Ik had Herman op de koelkast geparkeerd met een theedoek als dakje, nadat ik eerst aan mijn lief had uitgelegd wat het was, dit ter voorkoming dat hij een vriend met het badwater weg zou gooien. Een van de eerste dagen zat er waarschijnlijk een punt van de theedoek die over Herman lag tussen de deur van de vriezer waardoor de binnenkant van de vriezer er uitzag als Antarctica. Arbeidstherapie voor Theo, die heeft uren gedweild!
De 4e dag zou ik net naar kantoor gaan toen ik eraan dacht dat ik Herman nog even moest omroeren. Maar wat stond er in de beschrijving? Dag 4: Herman heeft honger, geef hem 2 dl melk, 200 gram bloem en 200 gram suiker. Shit! Dat is waar ook, het is net een net een tamagotcha, hij moet aandacht en eten. Die melk en bloem had ik wel in huis, maar suiker? Alleen bruine basterdsuiker. Nou vooruit maar, moet kunnen. Herman kreeg meteen een Caraibisch kleurtje. Goed voor de vriendschap zoiets, blank en bruin integreren, dacht ik opgewekt. De suiker was wel een beetje hard geworden en het kostte nog grote moeite en een berg vaat om te zorgen dat Herman gepamperd werd.
Ik had intussen wel her en der geinformeerd in mijn omgeving aan wie ik straks een gisten baby Herman kon gaan brengen, want dat was tenslotte de bedoeling. Maar de potentiele Herman Blijkers en keukenprinsessen reageerden niet erg enthousiast. Zoon Hans riep al: mam, je hoeft hem bij mij niet te brengen hoor, want ik denk dat Herman dan de hongerdood sterft. Ik las op het briefje dat ik hierna nog 4 dagen moest roeren, dan op de 10e dag in vijven delen. Vier Hermannen weggeven met een kopie van de brief en de 5e Herman had weer reuzenhonger, want die wou dan 150 gram bloem, 2 eetlepels kaneel, 100 gram fijngehakte chocola, 200 gram suiker, 100 gram fijngehakte noten en of rozijnen, 1 dl olie 2 geraspte appels, 1 zakje bakpoeder en 2zakjes vanillesuiker! Daarna kon je hem bakken op 170 graden. Goeiedag, dure kostganger die Herman. Bepaald niet aan de Sonja Bakker.
Aangezien ik in veel opzichten mijn sterrenbeeld Ram eer aandoe en niet veel geduld heb, besloot ik Herman gewoon de 5e dag te gaan bakken. Niks nog dagen roeren en 10 dagen gisten. We maken er een Snelle Jelle van in plaats van een Hijgende Herman. Kijken wat ik in huis heb en daar de boel mee afmaken. Rozijnen heb ik niet. Nog een heel klein beetje walnoten, maar dat was niet genoeg, nou dan laten we die maar weg. Een plak pure chocola van 200 gram had ik wel. Er hoeft maar 100 gram in, dus de rest wordt natuurlijk tussendoor weggesnaaid. 1 appel in plaats van 2. Bakpoeder, vanillesuiker en olie had ik wel. Het resultaat was een grote bende op het aanrecht door het schaven van de chocola, het raspen van de appel, het roeren van Hijgende Herman en noem maar op. Wat je toch niet over moet hebben voor een vrienschapskoek! Daarna de oven in voor een uurtje.
Herman is klaar, het enige wat ik vergeten ben is om een beetje bloem in de bakvorm te strooien zodat Herman makkelijk loslaat. Nu is hij een vriend geworden die geen afscheid van zijn bakvorm wil nemen. Herman heeft verlatingsangst. Een cake met een geboortetrauma zogezegd. Ik heb hem daarnet liefdeloos met een plastic spaan losgewrikt en de onderkant is als een soort placenta aan de binnenkant blijven plakken. De smaak is redelijk. Misschien wat teveel chocola? En hij ligt een beetje zwaar op de maag.
De moraal van dit verhaal? Manipuleer een vriend en hij krijgt een heel ander karakter. Happy Valentine!
Joost en Hans 1990
Maandag kwam ze Herman brengen, in een schaaltje zat een plakkerige substantie waar ik dan iets mee moest. Gelukkig zat er een gebruiksaanwijzing bij waarin stond dat Herman niet in de koelkast hoefde, geen deksel nodig had, gewoon afdekken met een theedoek, Herman groeit op kamertemperatuur volgens een natuurlijk gistingsproces. De eerste dag giet je hem in een grote kom, de dagen daarna roer je hem een paar keer per dag goed door. Ik had Herman op de koelkast geparkeerd met een theedoek als dakje, nadat ik eerst aan mijn lief had uitgelegd wat het was, dit ter voorkoming dat hij een vriend met het badwater weg zou gooien. Een van de eerste dagen zat er waarschijnlijk een punt van de theedoek die over Herman lag tussen de deur van de vriezer waardoor de binnenkant van de vriezer er uitzag als Antarctica. Arbeidstherapie voor Theo, die heeft uren gedweild!
De 4e dag zou ik net naar kantoor gaan toen ik eraan dacht dat ik Herman nog even moest omroeren. Maar wat stond er in de beschrijving? Dag 4: Herman heeft honger, geef hem 2 dl melk, 200 gram bloem en 200 gram suiker. Shit! Dat is waar ook, het is net een net een tamagotcha, hij moet aandacht en eten. Die melk en bloem had ik wel in huis, maar suiker? Alleen bruine basterdsuiker. Nou vooruit maar, moet kunnen. Herman kreeg meteen een Caraibisch kleurtje. Goed voor de vriendschap zoiets, blank en bruin integreren, dacht ik opgewekt. De suiker was wel een beetje hard geworden en het kostte nog grote moeite en een berg vaat om te zorgen dat Herman gepamperd werd.
Ik had intussen wel her en der geinformeerd in mijn omgeving aan wie ik straks een gisten baby Herman kon gaan brengen, want dat was tenslotte de bedoeling. Maar de potentiele Herman Blijkers en keukenprinsessen reageerden niet erg enthousiast. Zoon Hans riep al: mam, je hoeft hem bij mij niet te brengen hoor, want ik denk dat Herman dan de hongerdood sterft. Ik las op het briefje dat ik hierna nog 4 dagen moest roeren, dan op de 10e dag in vijven delen. Vier Hermannen weggeven met een kopie van de brief en de 5e Herman had weer reuzenhonger, want die wou dan 150 gram bloem, 2 eetlepels kaneel, 100 gram fijngehakte chocola, 200 gram suiker, 100 gram fijngehakte noten en of rozijnen, 1 dl olie 2 geraspte appels, 1 zakje bakpoeder en 2zakjes vanillesuiker! Daarna kon je hem bakken op 170 graden. Goeiedag, dure kostganger die Herman. Bepaald niet aan de Sonja Bakker.
Aangezien ik in veel opzichten mijn sterrenbeeld Ram eer aandoe en niet veel geduld heb, besloot ik Herman gewoon de 5e dag te gaan bakken. Niks nog dagen roeren en 10 dagen gisten. We maken er een Snelle Jelle van in plaats van een Hijgende Herman. Kijken wat ik in huis heb en daar de boel mee afmaken. Rozijnen heb ik niet. Nog een heel klein beetje walnoten, maar dat was niet genoeg, nou dan laten we die maar weg. Een plak pure chocola van 200 gram had ik wel. Er hoeft maar 100 gram in, dus de rest wordt natuurlijk tussendoor weggesnaaid. 1 appel in plaats van 2. Bakpoeder, vanillesuiker en olie had ik wel. Het resultaat was een grote bende op het aanrecht door het schaven van de chocola, het raspen van de appel, het roeren van Hijgende Herman en noem maar op. Wat je toch niet over moet hebben voor een vrienschapskoek! Daarna de oven in voor een uurtje.
Herman is klaar, het enige wat ik vergeten ben is om een beetje bloem in de bakvorm te strooien zodat Herman makkelijk loslaat. Nu is hij een vriend geworden die geen afscheid van zijn bakvorm wil nemen. Herman heeft verlatingsangst. Een cake met een geboortetrauma zogezegd. Ik heb hem daarnet liefdeloos met een plastic spaan losgewrikt en de onderkant is als een soort placenta aan de binnenkant blijven plakken. De smaak is redelijk. Misschien wat teveel chocola? En hij ligt een beetje zwaar op de maag.
De moraal van dit verhaal? Manipuleer een vriend en hij krijgt een heel ander karakter. Happy Valentine!
Joost en Hans 1990
posted by Reny at 5:46 AM
1 comments
