Vrijdag 9 oktober 2009 -
Eindelijk was het zover. Om 8.10 vlogen we richting Detroit om vandaar door te gaan naar Miami. De vlucht verliep goed, onderweg zagen we het windmolenpark in de Noordzee, het deed een beetje denken aan een ereveld uit de verte. Een beetje surrealistisch was het. In Detroit regende het. Daar werd ons ook de illusie ontnomen dat we een stel onschuldige Indootjes zijn die slechts op vakantie gaan. Er werden vingerprints genomen en een irisscan! Gelukkig verliep de aansluiting verder goed. Op Miami airport lagen er her en der mensen op de grond te slapen. Dat was een komisch gezicht, net of er van die kleurige aangeklede walrussen lagen te zonnen! Buiten de luchthaven leek het of er een warme donzige wattendeken over ons heen kwam, wat een hitte!
Het hotel in Fort Lauderdale was groot, we hadden een mooie kamer met uitzicht op zee en op de haven. Nadat we beneden wat gegeten hadden zijn we meteen ons bed ingedoken, de dag duurde voor ons tenslotte een stuk langer! 's Morgens zijn we langs de boulevard gaan wandelen en verbaasden ons over de vele joggers in alle maten, soorten en leeftijden. Wat zijn die mensen hier ongelooflijk sportief! Niet dat het enige invloed op ons had, want wij zijn daarna gaan ontbijten met gebakken aardappelen die dreven in het vet, eieren, bacon en vette toast. Dat zou voor de rest van de reis ons thema blijven: eten.
Daarna weer terug naar het hotel en het bleek dat wij niet de enigen waren die eten hoog in het vaandel hebben. De plaatselijke vogels kunnen er ook wat van. Een soort, die op Woody Woodpecker lijkt, pikte steeds alle suikerzakjes van de tafel en at die leeg. Ze waren nog kieskeurig ook, want ze stalen alleen de witte suikerzakjes en niet de bruine.
Om half 1 begon de inscheping. We lieten ons door een aardige taxichauffeur naar de haven brengen. Daar begint het echte cruisegevoel als je die reus van een boot, sorry schip ziet. Als ik op zoek zou zijn naar een vent had ik hier succes gehad, want een van de kruiers lag meteen al in aanbidding aan mijn voeten! Ook hier ging het allemaal redelijk vlot. Ik moet alleen wel beter op mijn spullen letten, want ik was bijna mijn camera weer kwijt doordat ik die ergens op een balie liet liggen. De mevrouw die hem aan me terug gaf heb ik een dikke kus gegeven.
Eenmaal op het schip aangekomen zijn we meteen gaan lunchen. Maar we hadden zo'n honger dat we meteen bij het eerste buffet zijn blijven hangen, niet wetend dat er achter dat buffet nog twee hele uitgebreide buffetten stonden! Daarna de hut opgezocht en die is op de 1e etage. Het schip heet niet voor niks funschip, want het interieur is een soort villa kakelbont, allerlei kleuren en patronen door elkaar en het is nog leuk ook! 's Avonds bij het diner (weer eten!) zaten we aan tafel bij een pasgetrouwd Holland stel en 4 Antilliaanse mensen die Nederlands spraken. Dit zijn tot dusver de enige Nederlandstalige mensen die tegen zijn gekomen. Het is wel grappig, want die jongeman is een zoon van mijn oude klasgenoot en zijn vrouw een vriendin van mijn collega. De Antillianen blijken ook heel aardige mensen te zijn met wie we later nog vaker een praatje maken. Wie weet rolt er nog een leuk vakantieadresje uit!
Maandag 12 oktober : Maureen jarig!!!! Ze was een beetje brak toen ze wakker werd, want ze was 's avonds nog naar het casino geweest en om 12 uur s nachts zat ze bij een fruitautomaat die happy birthday zong! Helaas heb ik 's nachts verstek moeten laten gaan, want ik was om half 11 al gesloopt. Dus ik kon haar 's morgens pas feliciteren en cadeautjes overhandigen. En ze mocht nu ook de kaarten van Nederland openmaken die ze mee had gekregen. Dat was even een emotioneel momentje.
Om een uur of 6 s avonds kwamen we in San Juan - Puerto Rico aan en konden we eindelijk weer eens vaste wal onder onze voeten voelen. Je hebt al gauw zeebenen op zo'n schip. In San Juan hebben we met een busje een klein rondritje gemaakt en zijn op een mooie plaats gestopt voor foto's. Daarna werden we gedropt in een winkelstraat waar je bijna doodging van de uitlaatgassen. Het was niet echt een prettige winkelstraat. Ik heb er alleen wat kettinkjes gekocht en een rugzak.
Toen we aan boord terugkwamen moest er uiteraard weer gegeten worden en daar hebben we pas een verjaardagstaartje gegeten.
Dinsdag moesten we al heel vroeg op, want om 8 uur zou de bus in St. Thomas vertrekken. Ik had mijn mobiel op 6 uur gezet, maar dan moet je natuurlijk bedenken dat die nog op Nederlandse tijd staat, dus om 12 uur 's nachts ging dat ding af. Gelukkig waren we wel op tijd wakker. Het eiland St. Thomas is adembenemend mooi. Bij het binnenvaren in de haven krijg je al zo'n Caribisch gevoel. Er lagen een paar peperdure jachten en het azuurblauwe water van de baai lag bezaaid met kleinere scheepjes. De dag begon met een rondrit naar diverse viewingpoints. En uiteindelijk werden we afgezet bij een soort museum waar van alles te zien was van de piraat Blackbeard die hier zijn piratennest had. Het was erg leuk om te zien. Daarna konden we via trappetjes naar nog meer mooie plekjes zoals koloniale huizen afdalen. Het was prachtig om te zien.
Eenmaal beneden konden we kiezen uit een boottochtje of shoppen. Het dorp bestaat daar grotendeels uit juweliers en diamantairs. Eettentjes zijn er niet veel! Gelukkig vonden we de Subways waar we een heerlijk broodje weg hebben gewerkt. (weer eten) Tijdens het eten kwam ik erachter dat ik mijn kettingen ergens in een pashokje van een winkel had laten liggen! Gelukkig hadden ze die voor me opgeborgen. Voor de tweede keer deze vakantie had ik geluk. Maureen heeft nog een prachtig horloge gekocht tegen een hele goede prijs. Ze kreeg zelfs korting omdat ze jarig was geweest. We besloten om lopend terug te keren naar de boot. Zo hadden we tenminste nog het idee dat we een beetje aan beweging deden! Helaas hebben we daar nu nog last van, want het was een pittige wandeling. 's Avonds was er een soulzanger uit St. Thomas en die zong geweldige nummers. Zo goed dat we zijn tweede show ook nog hebben bezocht. 's Avonds was ik weer uitgeteld en Maureen is naar het casino gegaan waar ze haar horloge met dikke winst terugverdiende!
Vandaag is het woensdag en we zijn aangeland op Antiqua wat op het eerste gezicht niet zo spectaculair lijkt. Maar als je eenmaal rondrijdt zie je de charme van dit eiland. Het oogt minder rijk dan St. Thomas maar het is authentieker. Het doet een beetje denken aan Jamaica zoals je dat in films ziet. De taxi bracht ons naar een paradijselijk strand, zoals je dat op een bounty eiland verwacht. Palmbomen op het witte strand, een azuurblauwe zee die ook qua temperatuur heerlijk aanvoelt en vriendelijke donkere mensen. We zijn maar niet gaan jetskieen of andere gevaarlijke dingen. Maar gewoon lekker luieren en langs het strand kuieren. Ik geniet van alles maar er is 1 ding waar ik van baal en dat is dat ik steeds gestoken word door allerlei beestjes die je bijna niet ziet. Ik zit onder de muggenbulten (Maureen niet, hoe gemeen!) en nu zwom ik in zee en werd ik ook nog eens door een kwal gepakt. Later begon het ook nog te regenen en dat was eigenlijk een heel grappig gezicht, iedereen stond op een kluitje onder de grote parasols te schuilen.
Na het strand gingen we weer richting schip en hebben daar nog geshopt en (hoe kan het ook anders) weer gegeten. Tot zover de belevenissen van onze reis. Het is bijna 5 uur 's middags lokale tijd en we gaan zo douchen en ons bijna gereedmaken voor (natuurlijk) het avondmaal.
Wordt vervolgd net als de foto's want die kunnen we hier niet uploaden op het schip)
het duo Leona en Sylvia (dit zijn onze eerste voornamen en die staan op ons kaartje)
Maureen en Reny
