Vakantiegekte

De grote trek naar het zuiden is begonnen. Zwarte zaterdag is inmiddels achter de rug. In tegenstelling tot trekvogels, die zo verstandig zijn om in de herfst naar het zuiden te vliegen ter overwintering, doen wij Hollanders dat in juli, tijdens de heetste periode van het jaar. Maar ja, wij zijn nu eenmaal geen vogels.

Een Hollander die er met zijn gezin met de caravan op uittrekt, sleept rustig nog eens 50 kilo piepers mee in zijn toch al overbeladen sleurhut. Alsof je die in het buitenland niet kunt kopen! Sterker nog, ik geloof dat de meeste aardappels geïmporteerd worden. Dat zie ik een zwaluw niet doen, 3 kilo vlierbessen, wormen en zaadjes in een rugzakje op zijn tengere zwaluwrugje mee torsen naar Spanje. Die beestjes gaan er vanuit dat er daarginds ook wel een graantje mee te pikken valt. En ze doen ook niet moeilijk over het lokale voedselaanbod, zoals sommige mensen wel plegen te doen.

En nu we het toch over eten hebben…. Daar komt die Indo-aard weer boven drijven hè, echte Hollanders praten altijd over het weer. Indo’s niet, die zagen je door over eten. Dat zit ’m in de cultuur. Maar goed, met deze hitte hoor ik mensen beweren dat hun eetlust bijna nihil is. “Ja, wat salade enzo, maar meer toch niet”, hoor ik ze op het nieuws glashard beweren. Ammehoela! Ik geloof er geen moer van. Waarom heb ik dat dan niet? Het zou zo geweldig voor mijn lijn zijn. Maar ik hou te allen tijde altijd trek in eten. Ik eet ook wel kilo’s salade en fruit, maar daarnaast ook gewoon een warme prak. Ik ben, zoals Gerard Joling dat zo plastisch uitdrukte: “net een pedaalemmer, gaat er iemand op mijn tenen staan, dan gaat mijn mond open.” Daar komt nog bij dat ik opgevoed ben met de gedachte dat je Gods goede gaven niet mag verspillen, zoals dat tegenwoordig steeds vaker gebeurt als men boodschappen doet. Als we de krant mogen geloven koopt iedereen maar raak (meestal) kant en klaar maaltijden om ze vervolgens na een week weer weg te gooien omdat het over de datum is. En dan nog zeuren over de euro.
Ik gooi nog geen kruimel brood weg. Oud brood daar maak ik croutons van en de rest geef ik aan de vogels. Van een restje vlees maak ik lempers, zie mijn kooksite.

Zomerhitte betekent ook ’s avonds buiten vertoeven, na de nodige voorzorgsmaatregelen, zoals muggenolie opdoen, lange mouwen, lange broek, sokken over je broek. Maar je hebt toch muggenolie op gedaan, hoor ik u denken. Jawel, maar sommige soorten zijn zo slim geworden dat ze met dichtgeknepen neusjes bovenop je velletje landen en je dan alsnog lek steken. En zo nu en dan levert het ook leuke foto’s op, zoals deze hier.