Zomerzotheid

En de hitte houdt aan. Zou de aarde per ongeluk in een baan beland zijn waarbij we steeds dichter naar de zon worden getrokken? Dan wordt het straks één groot barbequefeest!

Gelukkig is het vakantietijd en op de weg is het tussen 6.00 uur en 6.30 uur heel rustig. Ik kan relaxed naar Utrecht rijden, zo nu en dan kom ik een kluitje auto’s tegen, die dicht op elkaar zitten, als F-pupilletjes die net het voetbalspelletje ontdekt hebben.
Mensen reageren ook vertraagd. Van de week hoorde ik op de Europalaan gierende remmen en een grote knal: er was een vrachtwagen achterop een bestelbus gedoken. Het was een vrachtwagen van een of andere textielfabrikant en op de zijkant stond heel grappig: “We hebben er schoon genoeg van!” Ja dat kan ik me voorstellen!
Zelf reageer ik ook vertraagd. Van de week was ik onder een boom doorgefietst waardoor er gezellig een spin in mijn haar beland was. Toen ik de fiets in de schuur zette, kwam spiderman naar beneden gejojood en ging aan mijn stuur hangen. Ik zei heel lakoniek tegen mijn lief: “wil jij die spin even weghalen, die hing in mijn haar.” En 2 seconden later besefte ik ineens dat ik eigenlijk bang ben voor spinnen! Dit doet de warmte dus met je. Maar dit is dan eigenlijk een voordeel. De middag daarvoor hadden we 30km gefietst en dat eindigde in een valpartij door mijn gestuntel met mijn fototoestel. Ik dacht onder het fietsen een plaatje te schieten, maar dat kun je beter niet doen. Het resultaat was een achterwiel dat naar de filistijnen is, een zere en opgezette knie bij Theo, een snee en een blauwe plek op mijn kin en een blauwe arm bij mij. Gelukkig misten we de brandnetels! En mijn fototoestel was ook nog heel, want die had ik in de lucht gehouden!

Verder word ik van dit weer ook altijd erg melig. En mijn zus Anita ook. Hieronder de mailwisseling van deze week:

R.: t’is niks dat het zo heet is, maar alles werkt op zijn elvendertigst! Een verslag versturen via de mail geeft een foutmelding. Via de post zegt ie dat er geen brievenbus is. Dus nu maar ouderwets via de fax, zucht. Straks moet ik nog postduiven gaan fokken!
A.: Ja, koeriers te paard wordt wel een beetj errug duur!
R.: het wordt hier ook weer zweterig, ik ga mijn haar omhoog doen!
A.: Alleen je hoofdhaar hoor! Bij het andere staat het een beetje raar.....
Word een beetje meelderig van de warmte.
R.: Nou, je brengt me wel op ideeen :-) Tis dat ik geen vent ben, anders deed ik alleen een condoom aan naar mijn werk. Hoezo meelderig pfffffff
A.: Waarom een condoom? Veel te zweterig. Gewoon een gezellige strik!
R.: Dat heeft mama ooit gedaan bij onze pa toen hij lag te slapen!
A.: I know! Was het toen ie jarig was of zo?

Tot zover de mailwisseling.
Maar het gekste volgt nog. Iedereen die ik hoor zit met dit weer te dubben wat er nu weer gegeten moet worden. Wij hebben gewoon een warme prak gekookt. 32 graden en dan aardappelen met bloemkool eten! En weet je wat nog het allergekste? Het smaakte nog geweldig ook.