The long hot summer

Ken je ‘m nog? Die film van voor de oerknal met Don Johnson als Ben Quick? Maar daar wou ik het eigenlijk niet over hebben. Ik wou gewoon een beetje zaniken over de zomer en de bloedverziekend hete temperatuur die als een warme dikke watten deken over Nederland ligt. Ik hou wel van mooi weer. Maar ik kan slecht tegen deze extreme hitte. Zeker als het windstil is en je zowat met een zuurstoffles naar buiten moet. Een vroegere kennis van me zei eens, toen het ook zo tropisch was: “Ja, het is bijna te heet om kleren te dragen, je zou eigenlijk alleen in je condoom naar je werk moeten gaan.” Nu gaat dat bij mij natuurlijk niet op, maar zo heet is het nu dus weer.



We zijn deze week maar veel gaan fietsen. Zondag een tochtje van 29 kilometer. Maandag had ik me te pletter gewerkt en kwam niet verder dan de C1000 van 500 meter verderop. En dinsdag zijn we naar Driebruggen en langs de Reeuwijkse plassen gefietst. Ons favoriete steigertje waar we altijd gaan zitten met de benen in het water was nu natuurlijk overbevolkt met pubers die daar gingen zwemmen. Dus we hebben verderop een steigertje gepakt. Leuk hoor om daar te zitten. We zagen een stel jongens pogingen doen om te kanoe-en. Het leek wel een stel dronken Indianen, ze zwalkten van de ene naar de andere kant! En de lucht was weer mooi. Je kon merken dat het hoog in de lucht ook een beetje windstil was. Er hing recht voor ons een wolk in de vorm van een gigantische vogel. En een half uur later hing die er nog. Hij was maar een klein beetje vervormd. Eerst zag hij er uit als een frisse kievit, nu waren zijn kop en staart wat uitgerekt. En nog een kwartier later leek het meer een uitgevloerde ooievaar die een baby had laten vallen!

En vanmiddag heb ik lekker relaxed een dakpan beschilderd.