cartoons van Mohammed

Het is weer eens zover. Half Europa en de Arabische wereld staan op zijn kop om een paar spotprenten van een Deense Krant. Het AD meldt dat Arabische landen straffen eisten tegen de tekenaars, er zouden doodsbedreigingen zijn geuit en een religieuze moslimleider vaardigde een fatwa uit tegen Deense soldaten in Irak. Nu klinkt dat misschien heftiger dan het is. Een fatwa is geen doodsoordeel zoals sommige mensen denken, maar een religieuze opinie van een moslimgeleerde (wat natuurlijk wel een doodsoordeel in kan houden). Niettemin blijft het een extreem overdreven reactie dat een groot deel van de moslims zwaar beledigd is door een paar van die onschuldige prenten. Net zoals de reacties in de krant overdreven zijn. Waarom moet je al die reacties trouwens plaatsen? Dat zet mensen alleen maar meer tegen elkaar op. En dat de betreffende Deense krant nu ineens excuses gaat maken! Excuses waarvoor? Omdat je op een paar lange vrome tenen hebt gestaan? Is er nu echt niks anders waar je je druk over kunt maken? Massa’s mensen worden afgeslacht in zinloze oorlogen, half Afrika krepeert van de honger en de aids. De hele aardkloot wordt naar z’n grootje geholpen door onze vervuiling en door de mens veroorzaakte natuurrampen. En dan gaan mensen tekeer over een paar tekeningen. Schiet mij maar lek, ik snap het allemaal niet meer. Geert Wilders plaatste ze op zijn website om de makers van de prenten een hart onder de riem te steken en te laten zien dat hij solidair met ze was. Niet echt een slimme actie. Ik denk dat hij binnenkort alleen nog veilig op straat kan lopen in een niqaab, zo’n burka die je hele gezicht bedekt. Hij zal ook die geblondeerde poedelpruik moeten bedekken, anders wordt ie alsnog herkend!



Nee dan Rita Verdonk, met wie mensen een haat-liefde verhouding hebben. Die zei laatst heel optimistisch dat de problemen tussen de bevolkingsgroepen in Nederland teveel aandacht krijgen in de media (ben ik het helemaal mee eens), terwijl er ook zoveel goede dingen gebeuren (hier heb ik waarschijnlijk wat gemist). En om zelf het goede voorbeeld te geven is ze aan het koken geslagen met honderd gasten. Ze heeft zelfs geleerd hoe je uien moet snijden: met het mes aan de goede kant. Ik zou niet weten hoe je het anders moet doen, want die andere kant snijdt voor geen meter! En uien of geen uien, het blijft om te huilen in Nederland.