Goed gelukte misbaksels

De laatste tijd ben ik weer een beetje aan het schilderen geslagen. Soms samen met mijn zusje Ria en haar dochter Kristy. Mijn zusje is helemaal verslaafd geraakt aan de olieverf en maakt tegenwoordig prachtig kleurrijke doeken. Hier en daar moet de techniek nog wat verfijnd worden, maar het oogt al heel wat. En ook Kristy is al helemaal enthousiast geworden.
Ikzelf ben wat warrig de laatste tijd. De laatste tijd?? Ja, de laatste tijd. Ik ben van nature al wat warrig, maar als het op schilderen aankomt, weet ik meestal wel wat ik wil. Maar soms krijg je iets maar niet zoals je het hebben wilt. En als het dan eindelijk lijkt te lukken, ga je het verknallen door te rigoreus met bepaalde kleuren te gaan zitten vegen! Zo ook het onderstaande schilderij. Hier is het gelukkig weer een beetje goedgekomen, maar ik dacht eerst dat ik het hele doek vernaggeld had! Het is na wat vegen en opnieuw bijwerken toch wel een kleurrijk geheel geworden. Ik heb er onlangs mijn vriendin Caroline blij mee gemaakt.



klik op het plaatje voor een vergroting

De leeuwinnen hieronder zijn pas verschenen, nadat ik eerst gepoogd had een bos in herfstkleuren te schilderen. Dat bos mislukte. De bomen leken op geknakte lucifers, de lucht zag eruit als zwaveldamp. Het bospad leek op een geasfalteerde snelweg waar her en der een verdwaalde kunstplant tussen stond. Kortom het was weer 10 x niks. Dat was ook mijn eigen schuld, want ik ging schilderen om afleiding te zoeken, omdat ik die dag heel gefrustreerd was. Ja en wat komt er dan uit? Een zootje ongeregeld natuurlijk. Toen mijn lief thuiskwam van het voetbalveld, had ik nog steeds niks concreets. Ik had alles weggeveegd en het zag er uit als een grote groengele vlek. Hij zei heel lief tegen mij: leg het nou maar weg en ga van de week verder, dan zul je zien dat er wel iets moois komt. En die raad heb ik opgevolgd. Het resultaat zie je hieronder. Soms is het wel verstandig om naar je wederhelft te luisteren :-)



klik op het plaatje voor een vergroting