winter

Het is alweer voorbij, de winterse taferelen van vorige week toen het sprookjesachtig mooi was buiten, een ijsblauwe lucht met daaronder echt een winterwonderland zoals in het gelijknamige liedje. Rijp op de bomen, de zon die glinsterende kristallen op de takken toverde en als het een beetje smolt viel het met een tinkelend geluid uit de bomen. Alsof je in het rijk van de ijskoningin was.

Bij ons voor zag je kinderen schaatsen op de vaart, die ook al omzoomd was door van die sprookjesbomen. Hoewel het voor Nederlandse begrippen pittig koud was vond ik het heerlijk buiten. Ik ben dan wel een Indootje en ik hou van warmte, maar met dit weer straf je me ook niet. Het doet me aan vroeger denken, toen we als kinderen op friese doorlopertjes de sloten op gingen om te schaatsen. Je kreeg er hele zere enkels van en bevroren tenen, het schaatsen leek nergens op, want zo goed kon ik het niet. Als je nu van die meerkoetjes op het ijs ziet lopen waarbij de pootjes alle kanten uitglijden, zo zag mijn schaatskunst eruit, maar toch… wat een zaligheid! Als de school eindelijk uit was en je door die bedompte gangen liep, waar het altijd zurig naar natte jassen rook. Als je thuis kwam, was het even warmen bij de (kolen)kachel en daarna lekker de vrieskou in. Soms wou ik dat ik nog heel even kind was, gewoon lekker ongecompliceerd buiten spelen…

meer foto's staan op: mijn website