Verslavingen

Ken je ze? Die houten speeltjes, puzzeltjes eigenlijk die zo simpel lijken om in en uit elkaar te halen, maar die je horendol kunnen maken? Ik heb er een gekregen van een van mijn favoriete excollega’s. Zo’n raamwerkje met een houten muisje aan een touwtje, “om op je nieuwe werkplek te leggen”.

Een en al verslaving werkt het in de hand! Ben je van de ene verslaving af, krijg je de volgende. Want roken doen we niet meer he. Al meer dan 6 jaar niet meer. Maar ik durf er geen een op te steken, want stel je voor dat ik het toch lekker vind. Ik kan er best tegen als iemand in mijn buurt rookt, ben gelukkig niet doorgeslagen naar de andere kant. Je ziet dat vaak, dat exrokers bijna agressief worden als iemand in hun buurt een peuk op durft te steken, terwijl ze zelf jaren lang hun omgeving geterroriseerd hebben. Heb ik gelukkig geen last van. Maar echt lekker vind het ook niet. Alleen als iemand een nieuw pakje shag openmaakt, moet ik me beheersen om niet meteen dat heerlijke kruidige aroma op te gaan snuiven. Het staat zo raar als het je neus inschiet. Aan alcohol zal ik ook niet verslaafd raken. Vroeger toen ik nog een opstandige puber was, dronk ik mijn vriendjes probleemloos onder tafel, tot wanhoop van mijn moeder. Tegenwoordig ga ik na een paar glazen rose al rare onsamenhangende taal uitslaan. Komt omdat ik tegenwoordig een ongeoefende drinkster ben. Voor mij niet teveel alcohol. Zelfs de deodorant in de badkamer is alcoholvrij. Maar dan nu dat spelletje he. Na drie uur zwoegen, zweten, vloeken, aaien, prutsen, smeken, met bloed doorlopen ogen staren, doodsbedreigingen uiten, heb je eindelijk die stomme muis los van het raamwerk. Jottem. En nu weer vastmaken…. aaaaaaarchgg!!@#$%#@!!