Eindeloos Bewustzijn

Van Lucide dromen en BLE's

Joyce, Reny, Pim van Lommel

Gisterenavond was er in het Evertshuis in Bodegraven een lezing van Pim van Lommel, de cardioloog die bekend is geworden vanwege zijn onderzoek naar bijnadoodervaringen na een hartstilstand en het boek dat hij erover schreef: Eindeloos bewustzijn. Van Lommel is een van de weinige artsen die lef heeft getoond door zijn hoofd boven het maaiveld uit te steken. Hij trotseerde de hele medische wetenschap door onderzoek te doen naar zoiets controversieels als bijnadoodervaringen na een hartstilstand. Het boek onderscheidt zich van andere werken omdat het vanuit een wetenschappelijke benadering is geschreven. Het is inmiddels al meer dan honderdduizend keer verkocht en ook vertaald. Hij geeft nu wereldwijd lezingen en is een veel gevraagde gast in tvprogramma's. Ik bewonder hem vooral omdat hij de moed heeft om zo open in het leven te staan en dat ook naar buiten toe te tonen. Als arts heeft hij een reputatie hoog te houden. De meeste van zijn collega's durven het niet aan om zo openlijk iets aan de orde te stellen waar zo'n taboe op rust. Ze zijn veel te bang om belachelijk gemaakt te worden en hun reputatie en respect te verliezen. Hij durft dat wel en daar ben ik hem dankbaar voor. Het fenomeen bijnadoodervaringen en uittredingservaringen wordt op die manier bespreekbaar gemaakt, zonder dat het zweverig wordt. De zaal was afgeladen en er waren na afloop veel vragen. Sommigen vonden het hier en daar wat te technisch. Maar daar kun je niet onderuit als je het duidelijk uit wil leggen. Zijn onderzoeken zijn wetenschappelijk onderbouwd en dat is het mooie eraan.

Van Dromendagboek

naar het licht

Er kwamen ook leuke vergelijkingen voorbij. In de reguliere medische wetenschap worden de hersenen vaak beschouwd als producent van het bewustzijn. Van Lommel stelt dat de hersenen geen bewustzijn produceren maar faciliteren. Zie het als een radiotoestel. Dat fungeert als medium om programma's te decoderen zodat wij ze horen. Net zoals wanneer je je computer aanzet, dan kun zo'n een miljard websites bekijken. Het betekent alleen niet dat ze ook in je computer zitten, ze bevinden zich gewoon in de nonlokale (virtuele) ruimte. En zo werkt het met het bewustzijn ook. Je hersenen zijn je bewustzijn niet, ze werken slechts als doorgeefluik. Ook de stelling dat een open houding de beste manier is om wetenschap te beoefenen sprak me aan. Er zijn nog steeds te veel mensen die zich krampachtig vasthouden aan de gevestigde regels en niet openstaan voor voortschrijdend inzicht. Juist die starre houding daar loop je op vast. En dat is zo jammer (en ook zo arrogant vind ik persoonlijk).

Na de pauze werd er een filmpje vertoond met wat interviews van mensen die een BDE hadden meegemaakt. Ze waren zonder uitzondering anders in het leven gaan staan en hadden geen angst meer voor de dood. Het laatste onderdeel bestond uit vragen beantwoorden van het publiek. Al met al een heel bijzondere avond, georganiseerd door stichting de Witte Roos.

Van Lucide dromen en BLE's

Anton, de vrolijke badmeester

Na afloop gingen mijn zus en ik nog wat drinken en daar hadden we de gelegenheid om nog even met Pim van Lommel te praten. Ik ben echt onder de indruk, wat is hij toegankelijk en wat een charisma heeft die man. Het werd sowieso gezellig. We kwamen Anton tegen, onze vroegere badmeester waar onze kinderen zwemles van hebben gehad. Anton is een persoonlijkheid waar je niet omheen kunt. Er zijn maar weinig mensen die zo zichzelf durven zijn als hij. Hij heeft humor, een stem als een klok en een verschijning die wel indruk MOET maken: hij ziet eruit als een stevige Indiaan, waar je best een "beschuitje buffel" mee zou willen eten! Verder hebben we nog een gesprek gehad met iemand van vroeger, die we in eerste instantie niet eens herkenden. Hij woonde vroeger bij ons in de buurt en vertelde dat hij zijn zoon twee jaar geleden verloren is door zelfdoding. Dat was behoorlijk heftig om dat verhaal te horen. Al met al een avond vol indrukken.

Van Lucide dromen en BLE's

Twee Pimmen